انسان‌ها به طور میانگین
دارای ۲٫۶ میلیون غده تعریق بر روی پوست خود هستند. این غدد در تمام بدن پخش
شده‌اند. این غدد در غشای میانی پوست و در کنار غدد متعدد دیگر قرار دارند و
سلول‌های مارپیچ شکل و به هم پیچیده شده هستند.انتهای غده تعریق به سطح پوست متصل
است و از طرفی دیگر رگ‌های عصبی به این غدد متصل هستند.در واقع هیچکس نمی‌تواند
تعریف درستی از اصطلاح “تعریق خیلی زیاد” (هیپر هیدروز) ارائه دهد. شاید دلیل آن
فقدان وسیله‌ای مناسب برای اندازه گیری میزان عرق کردن بدن باشد. به همین دلیل
تعریق بدن به هر میزانی که مشکل ساز باشد یا باعث تنش عصبی در شخص شود، به عنوان
هیپرهیدروز در نظر گرفته می‌شود. دلیل این عارضه هنوز نامشخص است .تعریق بیش از حد
یکی از مشکلاتی است که به ظاهر کوچک و بی آزار است اما انواع مشکلات و محدودیت‌های
روحی و جسمی برای شخص ایجاد می‌کند و شخص را به انزوا می‌کشاند.حدود ۴ درصد مردم
جهان و ۲۰ درصد ساکنان آسیا با این مشکل مواجه هستند.شاید شما با کسی که چنین مشکلی
دارد، مواجه شده باشید. تعریق بیش از حد بر اعتماد به نفس و رابطه افراد بسیار
تاثیرگذار است و بیان مشکلات این بیماری برای دیگران و حتی پزشکان معمولا‌ مشکل
است.تعریق بیش از حد یک مشکل ژنتیکی است که در آن شخص با تعریق زیاد دست ها، پاها ،
زیربغل و … مواجه است.تعریق بیش از حد ربطی به هیجانات عاطفی ندارد، تنها به علت
مجموعه‌ای از تحریکات فیزیولوژیک، دست ها و پاها بسیار سرد و مرطوب شده و به شدت
عرق می‌کنند.

گاهی عرق زیر بغل به روی سینه جریان پیدا
می‌کند و لباس ها را خیس می‌کند. به همین علت این افراد نمی‌توانند از رنگ ها و
جنس‌های مختلف استفاده کنند. برای کسانی که این مشکل را دارند، افزایش تعریق در هر
زمانی رخ می‌دهد، در اتاق سرد، هنگام آرامش، استراحت و بدون هیچ استرس و هیجانی و
حتی وقتی تنها هستند و کتاب می‌خوانند یا تلویزیون نگاه می‌کنند.تعریق مفرط ،تمام
جنبه های زندگی شخص از روابط اجتماعی گرفته تا نوع شغل انتخابی را تحت تاثیر قرار
می‌دهد.هیپرهیدروز معمولا از نوجوانی شروع می‌شود. خیس بودن مداوم کف دست و پا و
زیر بغل از شکایتهای اصلی این مبتلایان است. اگر تعریق زیاد محدود به همین نقاط
باشند، به آن هیپرهیدروز موضعی می‌گویند. در بیشتر موارد هیپرهیدروز موضعی مشکل
جسمانی وجود ندارد و مبتلایان در سلامت کامل به سر می‌برند. در این افراد میزان
بروز مشکلات عصبی تفاوت چندانی با افراد عادی ندارد. اما گاهی هم مشکلات متعددی را
ایجاد می‌کند. مثلا بعضی از مبتلایان از خیس بودن خود خجالت می‌کشند. یا اینکه عامل
بسیاری از ناکامی‌های زندگی خود را موارد ذیل معرفی می‌کنند:

▪ تعویض مکرر لباس در طول روز بدلیل خیس شدن
با عرق

▪ پرهیز از دست دادن با دیگران

▪ پرهیز از شرکت در مراسم عمومی

▪ از دست دادن موقعیتهای عاطفی

▪ تداخل با نگارش با نوشت افزارهای جوهردار
مثل خودنویس در واقع یک سوم از مبتلایان به هیپرهیدروز موضعی مشکل خود را غیر قابل
تحمل می‌پندارند.

یا هیپرهیدروز درمان هم دارد؟

علیرغم اثرات منفی زیاد این عارضه در زندگی
مبتلایان آن، بیشتر آنها سراغی از درمان نمی‌گیرند. از آنجایی که بیشتر مبتلایان به
هیپرهیدروز موضعی جوان هستند، با مشکل خود کنار می‌آیند. بعد از سازگاری با این
عارضه، اغلب آنها از درمان پذیری آن مایوس می‌شوند و با آن زندگی می‌کنند.اگرچه
درمان قطعی وجود ندارد، ولی می‌توان تا حد زیادی از عوارض آن کاست. در واقع با مصرف
دارو یا استفاده از دستگاههای مختلف میزان تحمل این عارضه در بین مبتلایان بیشتر
می‌شود.

راههای مختلف درمان

اگرچه هیپرهیدروز موضعی خطرات جدی بجا نخواهد
گذاشت، اما لحظاتی از زندگی وجود دارند که تاثیر جدی از این عارضه می‌گیرند. به
همین دلیل درمان را به بعضی از مبتلایان توصیه می شود. به نظر شما در چه زمانی باید
درمان را شروع کرد؟ ما درمان را برای کسانی توصیه می‌کنیم که این رطوبت مداوم
اختلال در زندگی فرد ایجاد کرده باشد.

۱) اسپری ضد عرق: ترکیبات ضد عرق ساده در تمام
فروشگاههای آرایشی بهداشتی وجود دارند و برای تهیه آن نیازی به نسخه پزشک نیست. این
ترکیبات تاثیر کمی دارند و برخی از بیماران به این ترکیبات پاسخ مناسب
می‌دهند.

۲) داروهای ضد عرق: این ترکیبات را فقط با
نسخه پزشک از داروخانه می‌توان تهیه کرد. این دارو که قدرت اثر قوی تری نسبت به
اسپری دارد از نمک آلومینیوم تشکیل شده و می‌تواند در هیپرهیدروز معمولی اثر داشته
باشد.

۳)یونتوفورزیس: در این روش درمانی دارویی وجود
ندارد و با تکنولوژی الکتریکی درمان لازم انجام می‌شود. دستگاه یونتوفورزیس جریان
الکتریکی خاصی ایجاد می‌کند. این جریان الکتریکی از طریق الکترودهای خاص به نواحی
دارای عرق زیاد وارد شده غدد عرق را سرکوب می‌کند. به این ترتیب بیمار تا مدتها از
رطوبت ناشی از عرق زیاد در امان است.

۴) بوتاکس: تزریق این داروی ضد چروک در نواحی
مبتلا به هیپرهیدروز می‌تواند تحریک عصبی غدد عرق را کمتر کرده و ترشح این غدد را
کاهش دهد. با توجه به اینکه این روش نیاز به تزریق در نقاط متعدد دارد، برای کاهش
درد از بیحس کننده‌های موضعی استفاده می‌کنند. قابل توجه است استفاده از بوتاکس
بسیار هزینه بر  و در عین حال خطر ناک است و در مواردی باعث فلجی شده
است.

۵) داروهای خوراکی: این داروها هم از میزان
عرق تا حد مطلوبی کم می‌کنند اما با توجه به عوارض جانبی زیاد، خیلی مورد استقبال
بیماران و پزشکان قرار نمی‌گیرد. از جمله عوارض این داروها طپش قلب و گاهی افزایش
فشار خون می‌باشد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: